Prawie wszystkie metale stosowane w przemyśle lotniczym podlegają korozji. Atak może odbywać się na całej metalowej powierzchni lub wnikać w naturę i tworzyć głębokie doły. Podczas atakowania powierzchni metalowych może podążać za granicami ziarna lub przypadkowo penetrować powierzchnię. Może być wzmocniony przez naprężenia wywołane obciążeniami zewnętrznymi lub przez brak jednorodności lub niewłaściwą obróbkę cieplną w konstrukcji metalowej. Promowany jest przez kontakt metali z materiałami promującymi wodę, takimi jak drewno, gąbka, guma, filc, brud, folia powierzchniowa itp.
Obróbki powierzchni w przemyśle lotniczym
Korozji można zapobiec dzięki powłokom z przemysłu lotniczego i dzieli się na następujące kategorie …
a) Bezpośredni atak powierzchniowy. Najczęstszy rodzaj ogólnej korozji powierzchni wynika z bezpośredniej reakcji powierzchni metalu z tlenem atmosferycznym. Jeśli stal nie jest odpowiednio chroniona, rdzewie, a aluminium i magnez utworzą produkty korozji. Atak można przyspieszyć rozpyloną solą lub słonym powietrzem, gazami przemysłowymi lub spalinami z silnika samolotu.
b. Różna korozja metalu. Jeśli dwa różne metale stykają się i są połączone elektrolitem (ciągła ciecz lub mgła solna, mgła spalinowa, kondensat), może wystąpić przyspieszona korozja jednego z metali. Najłatwiejszą do utlenienia powierzchnią staje się anoda i korozja. To
Mniej aktywny członek pary staje się katodą ogniwa galwanicznego. Stopień ataku zależy od względnej aktywności dwóch powierzchni; Im większa różnica w aktywności, tym trudniejszy atak. Magnez i jego stopy są bardzo aktywne i łatwo ulegają korozji. Wymagają maksymalnej ochrony. Materiały z grupy IV z poniższej listy są najmniej aktywne i dlatego wymagają minimalnej ochrony. Z wyjątkiem przypadków wskazanych poniżej, ilekroć stykają się metale z dwóch różnych grup, wymagana jest specjalna ochrona, aby zapobiec nierównomiernej korozji metalu.
Chociaż stopy aluminium i cyna należą do innych grup niż magnez, cyna i stopy aluminium z serii 5000 i 6000 mogą być stosowane w kontakcie z magnezem bez takiej ochrony. Cyna może być również stosowana ze wszystkimi stopami aluminium bez specjalnej ochrony.
(1) Grupa I. Magnez i jego stopy.
(2) Grupa II Wszystkie stopy aluminium, kadm, cynk.
1100, 3003, 5052, 6061, 220, 355, 356. Wszystkie stopy galwaniczne.
2014, 2017, 2024, 7075, 195.
W warunkach silnie korozyjnych wszystkie te metale należy traktować jako różne metale pod względem ochrony przed korozją. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy duży obszar stopu styka się z małym obszarem. Oczekuje się silnej korozji.
(3) Grupa III. Żelazo, ołów i cyna i ich stopy (z wyjątkiem stali nierdzewnych).
(4) Grupa IV. Stale nierdzewne, tytan, chrom, nikiel i miedź, a także ich stopy, grafit (w tym smary zawierające suchą powłokę zawierające grafit).
c. Wżerka Chociaż wżery mogą występować w dowolnym metalu, jest to szczególnie charakterystyczne dla materiałów pasywnych, takich jak stopy aluminium, niklu i chromu. Zwykle jest to miejscowe uszkodzenie zabezpieczenia i może być spowodowane brakiem jednorodności na powierzchni stopu, albo z powodu obróbki mechanicznej lub wadliwej obróbki cieplnej. Może to być również spowodowane włączeniem lub nierównym miejscem na powierzchni metalu lub lokalnym zanieczyszczeniem, które wpływa na ochronę powierzchni. Wżerowanie odbywa się losowo bez selektywnego ataku wzdłuż granic ziarna. Izolowane obszary stają się anodowe dla reszty powierzchni. Powstałe produkty korozji podkreślają właściwości anodowe w obszarze studzienki i występuje głęboka penetracja niż ogólny atak powierzchniowy.
Międzykrystaliczna ochrona przed korozją
d. Korozja międzykrystaliczna. Selektywny atak wzdłuż granic ziaren stopów metali nazywa się korozją międzykrystaliczną. Wynika to z braku jednorodności w strukturze stopu. Jest to szczególnie charakterystyczne dla stopów utwardzanych wydzieleniowo z aluminium i niektórych stali nierdzewnych.
Stopy aluminium 2024 i 7075, które zawierają znaczne ilości miedzi i cynku, są bardzo wrażliwe na tego rodzaju atak, jeśli nie zostaną szybko schłodzone podczas obróbki cieplnej lub jeśli zostaną poddane innej specjalnej obróbce, takiej jak warunki odpuszczania T73 dla stopów 7075 . Profile aluminiowe i odkuwki mogą zasadniczo zawierać nierówne obszary, co z kolei może prowadzić do ataku galwanicznego wzdłuż granic ziarna. Ten rodzaj korozji jest trudny do wykrycia na początkowym etapie, chociaż stosowane są metody badań ultradźwiękowych i wiroprądowych. Gdy atak jest już bardzo zaawansowany, metal może pękać lub rozwarstwiać się. Nazywa się to „obieraniem”.
Zapobieganie pękaniu korozyjnemu naprężeniowemu
e. Korozja naprężeniowa. Wynika to z połączonego działania statycznych naprężeń rozciągających, które są wywierane na powierzchnię w warunkach korozyjnych przez pewien czas. Zasadniczo podatność na pękanie wzrasta wraz ze stresem, zwłaszcza naprężeniem zbliżającym się do granicy plastyczności oraz ze wzrostem temperatury, czasu ekspozycji i stężenia substancji żrących w środowisku. Przykładami części podatnych na pękanie korozyjne naprężeniowe są korby ze stopu aluminium ze stożkowymi kołkami, amortyzatory podwozia ze smarowniczkami z gwintu rury, połączenia widełkowe i pasowania skurczowe.
Ochrona zmęczeniowa
f. Ochrona przed korozją przed zmęczeniem. Zmęczenie korozyjne jest rodzajem korozji naprężeniowej, która powstaje w wyniku cyklicznych naprężeń w metalu w środowisku korozyjnym. Korozja może rozpocząć się na dnie płytkiego dołu w zanieczyszczonym obszarze. Zaraz po rozpoczęciu ataku ciągłe zginanie zapobiega naprawie powłok ochronnych lub powłok tlenkowych, aw obszarze naprężeń występuje dodatkowa korozja. Trudno jest wcześniej wykryć tego rodzaju atak, chyba że nastąpi pękanie korozyjne naprężeniowe.
Zapobieganie żywności
G. Irytujące zmęczenie. Korozja frettingowa jest ograniczonym rodzajem ataku, który występuje, gdy występuje względny ruch o niewielkiej amplitudzie między ściśle dopasowanymi elementami. Kontakt cierny niszczy wszelką warstwę ochronną, która może znajdować się na powierzchni metalicznej, a ponadto usuwa z powierzchni małe cząsteczki pierwotnego metalu. Cząstki te działają jak ścierniwo i zapobiegają tworzeniu ochronnej warstwy tlenku i wystawiają świeży aktywny metal na działanie atmosfery. Jeśli powierzchnie stykowe są małe i ostre, głębokie rowki na powierzchni ciernej, które przypominają oznaczenia lub zagłębienia Brinnella, mogą być noszone. W rezultacie ten rodzaj korozji został również nazwany fałszywym brinnelling, gdy został opracowany na powierzchniach nośnych.
[ff id=”4″]