Pytanie, które tu kieruję, brzmi: co dzieje się, gdy uczestnik zajęć sportowych na świeżym powietrzu rani lub zabija kogoś podczas udziału w zajęciach? Wypadek może wystąpić podczas różnych działań, takich jak gra w golfa, jazda na rowerze, jazda na nartach lub polowanie.
Główny przypadek dotyczący przywrócenia aktywności sportowej na świeżym powietrzu w Michigan został rozstrzygnięty w 1999 r. W tej sprawie sąd udzielił zgody na sprawdzenie odpowiedniego poziomu opieki nad osobami zaangażowanymi w działalność rekreacyjną. Sąd orzekł, że osoby biorące udział w zajęciach rekreacyjnych są zobowiązane do tego, by nie postępować bezstronnie.
Rozważmy hipotetycznie przypadek, w którym ktoś został ranny podczas jazdy na łyżwach. Na środkowym zachodzie znajduje się wiele lodowisk, które są otwarte dla publiczności do jazdy na łyżwach. Pytanie brzmi, jaka jest odpowiedzialność osoby niedoświadczonej i powala podczas cofania się i poważnie rani niewinną ofiarę. Ofiara w takiej sytuacji mogła twierdzić, że oskarżony był „niedbały, lekkomyślny i niedbały” w chwili zderzenia.
Sądy w Michigan muszą wziąć pod uwagę odpowiedni poziom opieki dla osób zaangażowanych w określoną rozrywkę. W tym przypadku jazda na łyżwach jest otwarta publicznie. Zgodnie z prawem stanu Michigan uczestnicy jazdy na łyżwach mają wzajemny obowiązek, aby nie postępować bezwzględnie. Mamy więc słuszny argument, że niedoświadczony skater nigdy nie powinien jeździć do tyłu w zatłoczonym lodowisku publicznym. Dlatego oskarżony postępuje bezwzględnie. Oskarżona może łatwo argumentować, że chociaż nie ma doświadczenia, ćwiczy i uczy się w sposób rozsądny. Oczywiście jest to faktyczne pytanie po opracowaniu wszystkich informacji i faktów z odkrycia.
Sądy w Michigan zawierają kilka wskazówek dla osób prowadzących zajęcia rekreacyjne lub sportowe. Orzecznictwo zasadniczo zakłada, że istnieje jakiekolwiek ryzyko związane z jakąkolwiek działalnością i że powodowie nie mogą wyzdrowieć z powodu kontuzji, chyba że można wykazać, że działania drugiego uczestnika są „lekkomyślne” lub „umyślne”. „Byliście. W innych krajach, w których zniesiono podejmowanie ryzyka, niektóre sądy orzekły, że uczestnik „zgadza się” z zachowaniem, które zwykle wiąże się z działalnością. W takim przypadku strona poszkodowana musi bardzo dokładnie zbadać oczekiwania stron dotyczące każdej czynności.
Sądy Michigan określiły bezwzględne przewinienie jako minimalny poziom opieki dla osób zaangażowanych w zajęcia rekreacyjne. Sąd stwierdził, że ten standard najdokładniej odzwierciedla rzeczywiste oczekiwania uczestników dotyczące zajęć w czasie wolnym. Według tego autora jedynym sposobem na zastosowanie tego standardu jest wejście w subtelności każdej aktywności sportowej. Dlatego każdy sport będzie miał inne standardy i zasady. Ponadto istnieje problem względnego doświadczenia każdej osoby zaangażowanej w działanie.
Sądy w Michigan oświadczyły, że uważają, że uczestnicy zajęć rekreacyjnych nie oczekują, że zostaną pozwani lub pozwani za zwykłe zaniedbanie. Chociaż do pewnego stopnia jest to prawdą, nie należy oczekiwać dobrej zabawy podczas uprawiania sportu i powrotu do domu niepełnosprawnego lub poważnie rannego.
Sądy w Michigan stwierdzają również, że bezwzględny standard w jakiś sposób promuje spędzanie wolnego czasu, zapewniając jednocześnie ochronę przed oburzającymi zachowaniami. Wreszcie sąd w Michigan stwierdza, że ten standard jest odpowiedni dla zdrowego rozsądku zarówno przez sędziów, jak i jury.
Myślę, że ta decyzja jest zła i trochę niepokojąca. Nie zgadzam się z sądem. Rozważ przypadek rannego myśliwego. Myślę, że jeśli ludzie znają ustawę o polowaniu w Michigan, mogą zdecydować, że nie pójdą na polowanie dla wielu grup. Niedoświadczonego myśliwego w jego grupie z łatwością mógł zostać zastrzelony. Niedoświadczony łowca może naruszyć podstawową zasadę polowania, na przykład huśtawkę. Istnieje kilka podstawowych zasad dotyczących polowania na broń, które mogą zostać zranione i spowodować poważne obrażenia. Pytanie brzmi, czy należy to uznać za zaniedbanie czy lekkomyślne zachowanie w zakresie odpowiedzialności cywilnej.
Co się stanie, jeśli myśliwy zostanie ranny przez myśliwego, który nie należy do tej samej grupy co ofiara? Czy ten przypadkowy myśliwy jest uważany za uczestnika, mimo że nie należy do tej samej grupy myśliwych? Jaki jest standard utrzymania tego losowego myśliwego?
Więc jeśli masz do czynienia z poważną kontuzją lub bezprawną śmiercią przyczyniającego się myśliwego, w jaki sposób udowodnisz, że strzelec był bezwzględny, a nie tylko zaniedbany? Innymi słowy, jakie zachowanie w Michigan i innych jurysdykcjach jest zwykle dopuszczalne i związane z polowaniem? I odwrotnie, co jest uważane za zachowanie bezwzględne i niedopuszczalne podczas polowania.
Jakie zachowanie uważa się za przypadek wypadku lub śmierci na polowaniu za wypadek, a co uważa się za bezwzględne? Jeśli myśliwy rani lub zabija uczestnika, ponieważ myśli, że jest zwierzęciem, czy jego zachowanie jest zaniedbane czy lekkomyślne? Jaka była pozycja strzelca, kiedy oddał strzał? Ile doświadczenia mają strzelcy? Czy wykształcenie i doświadczenie myśliwego powinny być czynnikiem decydującym o ostatecznym problemie z odpowiedzialnością?
Odpowiedź na wszystkie te pytania jest taka, że jury musi podjąć własną decyzję w oparciu o fakty z wypadku myśliwskiego, które zostały przedstawione zarówno przez pozostałych uczestników, jak i rekonstrukcję wypadku przez policję i zleconych ekspertów. Z pewnością można argumentować, że każdy, kto został zastrzelony lub zabity przez innego łowcę, stał się ofiarą bezwzględnego zachowania.
Co się stanie, jeśli myśliwy jest zdezorientowany w wypadku na polowaniu lub zapomni lokalizacji ofiary, gdy wystrzelił uparty strzał? W związku z tym ofiara może argumentować, że każdy myśliwy zawsze musi znać lokalizację swoich współposiadaczy przed oddaniem strzału. Z pewnością istnieje silny argument, że jest to bezwzględne zachowanie.
Ekspert od broni palnej i kryminalistyki byłby ważnym świadkiem, który udowodniłby twoją sprawę. Każda skrzynia ma wiele ruchomych części i problemów związanych z bezpieczną bronią i przepisami DNR. Innymi słowy, czy myśliwy naruszył zasady bezpieczeństwa określone w Michigan State Hunter Education Program? Czy w takim przypadku może brakować urządzeń lub koordynować bezpieczną strefę pożarową? To znaczy obszar, w którym myśliwy może bezpiecznie strzelać. Na przykład, czy myśliwy nie zatrzymał miejsca pobytu współpasażerów, narażając ich na ryzyko obrażeń lub śmierci? Moim zdaniem, strzelanie z broni w nieruchomy lub ruchomy cel jest bezwzględne, gdy jesteś za innym graczem podczas strzelania do gry.
Wniosek eksperta w wypadku na polowaniu jest krytyczny. Ekspert opiera swoje wnioski na wieloletnich doświadczeniach i kryminalistycznych testach naukowych. Ekspert powinien dokładnie zrozumieć „balistykę końcową” (punkt, z którego pocisk wejdzie w kontakt z przedmiotem).
Na przykład, jaka jest trasa lotu sferycznego? Czy strzał i widok były wyraźne przed uderzeniem ofiary? Jakiego rodzaju amunicji użyto po uderzeniu ofiary? Jaka jest prędkość wylotowa w stopach na sekundę? Jaki był stan pocisku, gdy ofiara go odzyskała? Czy była to zniekształcona forma wejścia podczas wchodzenia do ofiary, czy też był to niezakłócony strzał?
Co się stanie, jeśli strzelec ma chorobę? Innymi słowy, jaki jest ogólny stan fizyczny łowców? Czy ten myśliwy powinien zostać wykluczony z udziału w niebezpiecznych sportach, takich jak polowanie, ze względu na jego kondycję fizyczną?
Jury musiałoby zbadać te dowody i ustalić, czy jest to czynnik w wypadku polowania. Czy myśliwy popełnił błąd podczas udziału w podróży? Czy sam ten udział wystarczy, aby uznać go za bezwzględnego lub niedbałego?
Czy winny łowca wziął leki? Jakie są znane skutki tego leku? Pytanie brzmi, czy strzelec powinien polować tego dnia? Jeśli brał leki, które utrudniały mu osąd lub powodowały senność, nie miał nic wspólnego z obchodzeniem się z bronią palną i polowaniem. Narkotyki mogą wyjaśnić zamieszanie myśliwego dotyczące lokalizacji ofiary w momencie strzału. Alternatywnie, leki mogą zmienić sposób, w jaki myśliwy postrzega swoje otoczenie.
Mogą argumentować, że nie utworzyli i nie koordynowali bezpiecznej strefy pożaru. Kolejną zasadą, którą złamali, jest to, że nigdy nie strzelają, chyba że dokładnie wiesz, co trafi twój strzał. Zanim strzelisz, upewnij się, że kula nie skrzywdzi nikogo ani niczego poza jego celem. Ważne jest również, aby znać pozycję swoich współposiadaczy przed zrobieniem zdjęcia.
Wybrany ekspert powinien przeprowadzić testy naukowe w celu ustalenia kąta strzału i czynników bezpieczeństwa. Bezpieczny kierunek oznacza kierunek, w którym kula nie może trafić nikogo, biorąc pod uwagę, że pociski mogą penetrować ściany i sufity. Czasami bezpieczny kierunek może być „w górę” lub „w dół”, ale nigdy ktoś lub coś, co nie jest celem.
I odwrotnie, wypadki na polowaniu mogą być spowodowane zaniedbaniem ofiary, a nie lekkomyślnym zachowaniem. Może to wynikać z faktu, że wspólnicy zgodzili się na polowanie w niebezpiecznej odległości od siebie. Ponadto myśliwi mogliby zgodzić się na pozostanie na zewnątrz po zmroku lub polowanie na nierównym i skalistym terenie. Broń może zostać niewinnie wystrzelona z powodu usterki.
Najważniejsze jest to, że sąd może bardzo dobrze zastosować normalne zaniedbanie w oparciu o fakty w twojej sprawie. Kłóciłbym się więc w przypadku myśliwego, który został ranny przez uczestnika. Wyjaśniłbym sądowi, że nie można racjonalnie argumentować, że nieodłącznym ryzykiem polowania jest to, że twój uczestnik strzela do ciebie, prawda. Wypadki na polowaniu mogą wystąpić, jeśli ktoś upuści broń lub przypadkowo pociągnie za spust. Nie ryzykujesz jednak, że uczestnik celowo stanie za tobą i strzela do ciebie. Gdyby tak było, żadna rozsądna osoba nigdy nie poszedłaby na polowanie.
Łatwo jest argumentować, że łowca naruszył wiele podstawowych zasad polowania, co prowadzi do wniosku, że jego zachowanie było bezwzględne, gdy zastrzelił uczestnika. Znacznie trudniej jest argumentować, że inna działalność sportowa, taka jak baseball, wymaga standardu zaniedbania. Dlatego każdy sport należy postrzegać w kontekście i celach tej konkretnej aktywności.
Mój przegląd większości czynników w wypadku polowania, ale nie wszystkich, pozwala mi wierzyć, że zamiast bezwzględności należy stosować standard zaniedbania.
W niedawnej sprawie o obrażenia wózka golfowego Michigan otworzył drzwi, aby rozważyć inne czynniki niż zastosowanie bezwzględnego standardu. Sądy w Michigan orzekły, że standardem obsługi wózka golfowego nie jest bezwzględne przewinienie, ale zwykłe zaniedbanie. Jest to przydatne, ponieważ uczestnik gry w golfa nie oczekuje, że zostanie przejechany przez wózek golfowy. Wózki golfowe prawdopodobnie nie są częścią gry. Dzieje się tak pomimo faktu, że wózki golfowe są z pewnością częścią działania pola golfowego i graczy.
Wyobraź sobie przypadek, w którym współzawodnik oddaje strzał, aby wprowadzić piłkę na boisko, a następnie przypadkowo kieruje wózek golfowy w stronę współzawodnika, który myśli, że jedzie w drugą stronę. Następnie kierowca wózka golfowego uderza i rani swojego kolegę. Kierowca samochodu twierdzi, że jego działanie to tylko rozsądny błąd lub wypadek. Z pewnością kierowca sprawdził, czy ktoś stoi przed samochodem i nikogo nie widział.
Wypadek wózka golfowego, który powoduje obrażenia, jest pierwszym problemem w Michigan. Strony były oczywiście niekwestionowanymi uczestnikami zajęć rekreacyjnych. Dlatego sądy w Michigan powinny uznać, że osoby zaangażowane w zajęcia rekreacyjne są zobowiązane do tego, by nie postępować bezstronnie.
Zgodnie z poprzednimi decyzjami wypadek wózka golfowego spowodował zachowanie uczestników, które prowadzi do obrażeń podczas spędzania wolnego czasu i musi spełniać standardy lekkomyślnego niewłaściwego postępowania.
Mimo że liczne sprawy związane z golfem w Michigan i innych jurysdykcjach stosowały bezwzględny standard niewłaściwego postępowania wobec uczestnika, który został ranny piłką golfową lub kijem golfowym, sąd wydaje się teraz łagodzić jego pozycję. Sąd w Michigan twierdzi teraz, że kierowca wózka golfowego powodującego obrażenia może być trzymany podczas gry w golfa innej niż standardowe zaniedbanie.
Logika jest taka, że zasady gry w golfa i źródła wtórne pozwalają sądowi stwierdzić, że naruszenia wózka golfowego nie stanowią ryzyka związanego z grą w golfa. W rezultacie nie powinieneś być związany bezwzględnym standardem niewłaściwego postępowania w tym przypadku, ale standardem zwykłego zaniedbania.
Ponadto uzasadnienie tej pozycji wydaje się wskazywać, że bezwzględny standard niewłaściwego postępowania powinien być stosowany we wszystkich przypadkach, w których zachowanie występuje z powodu aktywności rekreacyjnej. Jednak sąd zasadniczo nie określa standardu dla wszystkich „zajęć rekreacyjnych”. Dokładny zakres tej reguły można jednak najlepiej ustalić, ustalając ją dla poszczególnych przypadków, abyśmy mogli dokładnie rozważyć zastosowanie standardu bezwzględności w różnych kontekstach faktycznych. „
Sądy muszą rozważyć definicję ryzyka nieodłącznego, która jest podobna zarówno w słownikach prawnych, jak i świeckich:
1. Ryzyko, które jest koniecznie związane z określoną działalnością i obejmuje radzenie sobie z sytuacją, która wiąże się z prawdopodobieństwem straty, chyba że zostaną podjęte działania w celu jej kontroli lub skorygowania. 2. Dość częste ryzyko, które ludzie zazwyczaj podejmują przy wyborze określonej działalności.
Ryzyko jest związane z działalnością, jeżeli normalny uczestnik odpowiednio zgodzi się na to ryzyko, a ryzyka nie można dostosować do specyficznych potrzeb konkretnego uczestnika, takiego jak powód.
Wydaje się, że istnieje sposób, aby argumentować, że w przypadku wypadku na polowaniu może obowiązywać norma zaniedbania. Mimo, że myśliwi mają broń, ani przez chwilę nie wierzę, że uczestnik zakłada, że istnieje inne ryzyko, że zostanie zastrzelony przez drugiego myśliwego. Jednak nadal uważam, że myśliwy działał bezwzględnie, gdy myśliwy zastrzelił uczestnika.
Ze względu na powody ostatnich ustaleń sądu w Michigan istnieje możliwość, że w niektórych okolicznościach jury może zostać poinformowane o standardowej opiece zdrowotnej. Oznacza to standard opieki rozsądnego myśliwego w danych okolicznościach lub łyżwiarza lub narciarza w Michigan.
Pytanie zatem brzmi: w jaki sposób można argumentować, że standardem dbałości o aktywność sportową twoich uczestników na zewnątrz powinno być zaniedbanie, a nie bezwzględność wobec sądu.
Niezależnie od tego, czy jest to bezwzględny standard, czy standard zaniedbania, jest to faktyczne pytanie dla jury. W obu przypadkach ciężar dowodu w przypadku jednej z dwóch norm spoczywa na fakcie, że przeważają dowody. Jury prawdopodobnie znajdzie łowcę, który bezlitośnie zastrzeli uczestnika, a nie zaniedbanie.
[ff id=”1″]