O roli zbiorowej nieświadomości w psychologii etykiety i społecznych, kulturowych, historycznych i psychologicznych wymiarach etykiety
Etykieta jest ściśle związana z kulturą, ponieważ kultury zapewniają kodeks postępowania i tym samym stanowią podstawę podstawowego wzorca interakcji społecznych. Etykieta odnosi się do tego, co jest społecznie odpowiednie i bardzo społecznie uzasadnione, podczas gdy maniery mogą być bardziej ogólne. Psychologia etykiety musi analizować zwyczaje społeczne zgodnie z psychologicznymi zasadami i tym, jak etykieta lub reguły postępowania rozwinęły się ze zbiorowej świadomości.
Etykieta psychologiczna zależy od
1. Kultura i zwyczaje narodów
2. Zbiorowa świadomość ludzi
Kultura i zwyczaje określają społeczną trafność etykiety, a zbiorowa nieświadomość stanowi podstawę, na której można rozwinąć lub wyjaśnić etykietę. Zbiorowa świadomość jest zbiorem emocji lub doświadczeń z przeszłości, a zwłaszcza doświadczeń przodków lub ludzi, którzy żyli w społeczeństwie, a doświadczenia te są przekazywane w jakiejś formie obecnemu pokoleniu. Świadomość zbiorowa jest zwykle odczuwana przez poczucie wspólnego czasu, wspólnej przeszłości, wspólnych emocji, wspólnej historii i wspólnej odpowiedzialności.
W psychoanalizie zbiorowa nieświadomość była związana z częścią psychiki ludzkości i innymi formami życia, które wydają się organizować kolektywne doświadczenia. Carl Jung zasugerował, że oprócz naszej indywidualnej świadomości istnieje zbiorowa nieświadomość w psychice, która ma charakter uniwersalny i bezosobowy. Aby zrozumieć etykietę, musimy zrozumieć, w jaki sposób zbiorowa nieświadomość kształtuje nasze tabu, tradycje i postrzeganie tego, co jest dobre, a co złe. Rzeczywiście etykieta odnosi się bezpośrednio do percepcji i osądu, i choć nie wywodzi się moralnie, może być oparta na głęboko zakorzenionych przekonaniach moralnych kultury. Ta moralna pozostałość była przekazywana przez pokolenia i jest zakotwiczona w zbiorowej psychice narodów. Zwyczaje rozwijają się na podstawie tych zbiorowych myśli i spostrzeżeń, a zwyczaje te tworzą etykiety.
Etykieta odnosi się do właściwego zachowania lub przestrzegania pewnych norm lub wzorców behawioralnych i ma przejaw psychologiczny, ponieważ etykieta opiera się na zwyczajach lub tradycjach i spostrzeżeniach, które zależą od zbiorowej psychiki i nieświadomości. W rzeczywistości psychologia jungowska może wyjaśnić wiele zwyczajów i wzorców w ramach schematów kulturowych lub przejawów kulturowych tabu i percepcji. W ten sposób może również stanowić podstawę psychologii kultury i etykiety.
Psychologia etykiety może obejmować zrozumienie następujących kwestii:
1. Zbiorowa nieświadomość dotycząca rozwoju tradycji i przekonań w obrębie kultury
2. Nieprzytomna osoba lub osoba w związku z postrzeganiem przekonań i ich wykorzystaniem jako podstawy zachowania
3. Indywidualne zachowanie związane z podążaniem za pewnymi postrzeganymi przekonaniami
4. Zachowanie zbiorowe jako agregat indywidualnych spostrzeżeń i kształtowanie zbiorowych norm kulturowych i etykiety
Schemat blokowy przedstawia się następująco:
nieświadomość zbiorowa – nieświadomość osobista – zachowanie indywidualne – zachowanie zbiorowe – kultura i zwyczaje – etykieta
Etykieta jest zatem wytworem kultury i zwyczajów, które budowane są poprzez zachowania zbiorowe i wywodzą się z podstaw zbiorowej nieświadomości. Wszystkie te elementy wydają się być powiązane z psychologią etykiety.
Każda psychologia etykiety musi śledzić, w jaki sposób zbiorowa nieświadomość odnosi się do osobistej nieświadomości i prowadzi do zbiorowego i indywidualnego zachowania. Można to dalej zbadać, aby pokazać, w jaki sposób kultura i zwyczaje odnoszą się do etykiety i zasad.
Cztery główne aspekty etykiety to społeczna, kulturowa, historyczna i psychologiczna. Opracowując teorię etykiety, która musi być ściśle powiązana z aspektami kulturowymi i społecznymi, należy wziąć pod uwagę także wymiar historyczny i psychologiczny.
Społeczne – Społeczne wymiary rozwoju etykiety dotyczą badania systemów społecznych i ich wpływu na rozwój i postrzeganie tradycji. Na przykład społeczeństwa plemienne kwitną dzięki wspólnym działaniom, aw niektórych przypadkach plemiona pracują w grupach, aby zapewnić im środki do życia i zaspokoić podstawowe potrzeby. W społeczeństwach indywidualistycznych etykieta i zwyczaje mogą się rozwijać zgodnie z systemami społecznymi, podobnie jak w cywilizowanych społeczeństwach, które spożywają żywność bez oferowania innych, są w ramach etykiety, chociaż może to nie być uważane za właściwe w społeczeństwach, które żyją z działań grupowych , Dlatego etykieta ogólnie rozwija się zgodnie z systemami społecznymi i opiera się na postawach ludzi i ich systemach przekonań. Te aspekty etykiety są uogólnione i można je znaleźć w wielu podobnych społeczeństwach. Stanowią one podstawę do rozróżnienia między społeczeństwami nie-cywilizowanymi i cywilizowanymi, społeczeństwami plemiennymi i nie-plemiennymi, społeczeństwami wschód-zachód i tak dalej. Społeczne aspekty etykiety są zatem zawsze podstawą do dalszych uogólnień.
Kultura – kulturowe wymiary etykiety są kolejnym etapem rozwoju etykiety i, w przeciwieństwie do społecznych aspektów etykiety, są mniej uogólnione i bardziej szczegółowe w zależności od ukierunkowania kulturowego. Na przykład spożywanie wszystkich oferowanych potraw jest uważane za dopuszczalne i zachęcane w kulturach japońskich i amerykańskich, ale obżarstwo w kulturach arabskich. W niektórych krajach Azji, Bliskiego Wschodu i Afryki napiwki są prawie oczekiwane, chociaż w Japonii uważa się za niegrzeczne pozostawienie napiwku. Są to specyficzne formy etykiety i wymiary kulturowe lub aspekty etykiety wyróżniają kultury i społeczeństwa na wąskich poziomach. Te rozróżnienia oparte na kulturowych aspektach etykiety są specyficzne lub wąskie, takie jak rozróżnienie między etykietą japońską i arabską lub etykietą chińską i indyjską, etykietą francuską i grecką i tak dalej. Te specyficzne dla kultury aspekty etykiety można zbadać, rozumiejąc zwyczaje i kultury oraz tworząc głębszą analizę, która uwypukla wymiary kulturowe i koncentruje się na kwestiach takich jak ubranie i nawyki żywieniowe. Rzeczywiście, etykieta charakterystyczna dla kultury bardziej dotyczy budowania nawyków niż zależności od systemów przekonań, które są bardziej ogólne, ponieważ systemy przekonań mogą być wspólne dla różnych kultur.
Historyczne – Historyczne aspekty kultury są bezpośrednio zaangażowane w rozwój etykiety, i tutaj ważna jest zbiorowa psychika i kolektywne zachowanie. Historia kultury i historia społeczna może być istotna przy projektowaniu etykiety oraz określaniu postaw i zachowań. Historia społeczna może mieć znaczenie dla regionów i innych społeczeństw, ponieważ historia regionu determinuje model myślenia w społeczeństwie zbiorowym, a także sugeruje przyszły kierunek. Na przykład historia Wielkiej Brytanii ukształtowała się pod rządami Imperium Brytyjskiego, co w konsekwencji ukształtowało wzorce zachowań i etykietę, które bardziej odpowiadają kulturze monarchii. Te zachowania i etykieta, które były zakotwiczone u ludzi wiele lat temu, są nadal przekazywane dzisiaj.
Psychologiczne – psychologiczne wymiary etykiety musiałyby uwzględniać jungowskie perspektywy zbiorowej nieświadomości i dynamikę zbiorowego zachowania. Jakie są nieświadome motywacje określonego zachowania na poziomie społecznym, a nie indywidualnym? Dlaczego ludzie zachowują się podobnie, gdy napotykają podobne emocje? Psychologiczne aspekty etykiety obejmowałyby badanie emocji związanych z kulturą i zwyczajami oraz tego, w jaki sposób emocje tworzą zwyczaje i jak zwyczaje wytwarzają emocje w subtelny sposób. Związek między emocjami a etykietą można badać zarówno na poziomie indywidualnym / osobistym, jak i zbiorowym poziomie społecznym.
[ff id=”6″]