Z wysokości 2469 metrów Galdhopiggen jest najwyższą górą w Norwegii. Góra znajduje się na północno-zachodnim krańcu Parku Narodowego Jotunheim – który jest popularnym obszarem do uprawiania turystyki pieszej – i jest stosunkowo łatwo dostępny zarówno ze wschodu, jak i zachodu kraju. Galdhopiggen to ważny szczyt lodowca, który zgodnie z oczekiwaniami ma kilka technicznych dróg wspinaczkowych. Istnieją jednak dwie trasy piesze, na których turysta może łatwo dotrzeć na szczyt Europy Północnej. Te dotyczą nas tutaj.
Najpopularniejsi wędrowcy & # 39; Trasa rozpoczyna się w kabinie Juvasshytter, która oferuje również jedzenie i zakwaterowanie. Tutejsi przewodnicy przynoszą 1 lub 2 imprezy dziennie na szczyt w sezonie letnim, jeśli pozwala na to pogoda. Koszt podróży jest niski w porównaniu do porównywalnych w Alpach. Nie ma trudności, ale trasa wiedzie przez lodowiec Styggebreen, gdzie istnieje ryzyko szczelin.
Ścieżka prowadzi z chaty przez jałowe pola skalne, często pokryte śniegiem, do trójkątnego szczytu Galdhopiggen, który znajduje się na południowy zachód od Juvasshytter. Ścieżka staje się bardziej stroma, aby dotrzeć do lodowca, gdzie trasa jest zwykle oznaczona flagami. Weź ze sobą przewodnika, chyba że jesteś w grupie z doświadczeniem lodowym i sprzętem – dotarcie tam jest łatwe, ale może być niebezpieczne dla nie upadłego turysty!
Po udanym opanowaniu Styggebreen, grzebień lekko nachylonej skały i śniegu prowadzi przez drugi, mniejszy lodowiec Piggbreen, do ostatniego stoku, który prowadzi na najwyższy teren w Norwegii. Szczyt Galdhopiggen charakteryzuje się bezzałogową chatą i wskaźnikiem wizualnym, który pokazuje szczegóły po prostu zapierającego dech w piersiach widoku, który rozciąga się na 100 mil we wszystkich kierunkach.
Trasa zajmuje około 3 godzin pod górę i 2 z góry, docierając do Juvasshytter na dość stromej, polnej drodze oznakowanej w pobliżu wioski Boverdal w dolinie poniżej. Ta droga jest płatna. Sam Juvasshytter znajduje się na wysokości około 1800 metrów nad poziomem morza i jest domem letniego ośrodka narciarskiego Galdhopiggen lub letniego ośrodka narciarskiego. Kiedy tam byłem, nie była tam tylko reprezentacja Norwegii na treningach – to jedno z niewielu miejsc w południowej i środkowej Norwegii, gdzie przez całe lato pada śnieg.
Dla miłośników pieszych wędrówek, którzy naprawdę nie chcą radzić sobie z lodowcami i tym podobnymi, istnieje droga ze wschodniej strony góry na szczyt Galdhopiggen, chociaż jest to trasa, której nie zrobiłem osobiście, odkąd wspiąłem się z Juvasshytter na.
Jeśli jedziesz na północny wschód od Boverdal do Lom, po 4 km jest inna droga płatna, która prowadzi z Roisheim na południe, aby dotrzeć do innej chaty zwanej Spiterstulen. Stąd ścieżka prowadzi po wschodniej stronie Galdhopiggen. Trasa jest bardziej stroma, szczególnie w dolnych partiach – punkt początkowy jest znacznie niższy – i zajmuje około 4 godzin w górę i w dół. Ta trasa biegnie wzdłuż East Ridge w ostatnim odcinku nad wtórnymi szczytami Svelnose i Keilhaus Topp. Wciąż będziesz napotykać śnieg, ale lodowiec będzie unikany.
[ff id=”1″]