Pojedyncza lustrzanka jednoobiektywowa, popularnie zwana lustrzanką, to rodzaj aparatu, który wykorzystuje system lustrzany o nazwie Pentprisma. W takim przypadku system ten umożliwia użytkownikowi lub fotografowi zrobienie zdjęcia dokładnie tak, jak widzi go w wizjerze. Osiąga się to za pomocą automatycznego systemu ruchomych lusterek w kamerze.
Podstawowe elementy optyczne lustrzanki składają się z ośmiu części. Jest to obszar aparatu, w którym obrazy z przodu aparatu docierają do oka. Osiem podstawowych elementów to przednia soczewka, lustro odblaskowe, migawka płaszczyzny ogniskowej, czujnik obrazu, ekran ogniskowania, soczewka kondensatora, pryzmat (znany również jako penta mirror) i okular.
1. Obiektyw z mocowaniem z przodu – w tym miejscu pojawia się obraz w postaci światła. Następnie odbija się w lustrze, które nazywa się lustrem refleksyjnym. Soczewkę można ulepszyć, mocując do niej inną soczewkę. Te soczewki mają różne nazwy. Inni nazywają to soczewką fotograficzną, inni soczewką, a dla tych, którzy chcą głośno krzyczeć, że tak naprawdę są fotografami, nazywają to soczewką fotograficzną (duża liczba nazwisk sprawia, że brzmi to naprawdę profesjonalnie).
2. Lustro odblaskowe – Po otrzymaniu obrazu lustro odblaskowe jest rzutowane na matę zwaną lustrem ogniskującym.
3. Ekran ostrości – Jest to płaski materiał, zwykle wykonany ze szkła, który umożliwia fotografowi podgląd obrazu w wizjerze. Ekran ustawiania ostrości jest wyposażony w różne oznaczenia w zależności od przeznaczenia i sposobu użytkowania aparatu i modeli aparatu. Najczęstszym zastosowaniem aparatów cyfrowych jest podzielony ekran, którego można używać do ustawiania ostrości zdjęć dla lustrzanek 35 mm bez automatycznego ustawiania ostrości. Istnieją również ekrany do ustawiania ostrości bez oznaczeń, takie jak „mata całkowita”, która zwykle znajduje się w astrofotografii lub podczas fotografowania w warunkach słabego oświetlenia.
4. Soczewka wypełniająca – po przejściu obrazu przez lustro ogniskujące jest on przenoszony do soczewki skraplacza. Pomaga skupić światło przesyłanego obrazu.
5. Pryzmat ze szkła optycznego – niektóre lustrzanki wykorzystują pentapryzm dachowy lub lustra penta do odbijania światła do okularu. W tym procesie światło przechodzące przez soczewkę kondensatora przechodzi prosto w dół na dach pryzmatu. Następnie światło odbija się do przodu, a następnie poziomo do tyłu. Inny projekt pryzmatu nazywa się pryzmatem Porro. Fotograf może również użyć wizjera pod kątem prostym, który można przymocować do okularu i umożliwia oglądanie jak wizjer na wysokości talii
6. Okular – tył pentapryzmu jest połączony z okularem i tam widać skupiony obraz przed soczewką.
7. Migawka płaszczyzny ogniskowej – Jednocześnie z lustrem ogniskującym ten sam obraz przesuwa się poza lustro refleksyjne, gdy przesuwa się w górę, do migawki płaszczyzny ogniskowej.
8. Czujnik obrazu – natychmiast po otwarciu migawki szczelinowej obraz jest kierowany do czujników obrazu, które przekształcają światło w sygnał elektryczny. Większość czujników obrazu w cyfrowych lustrzankach składa się z czujnika CCD (Charge Coupled Device) lub czujnika CMOS (Complementary Metal Oxide Semiconductor).
[ff id=”5″]