„Tak, masz odpowiednią klasę” – powiedział nauczyciel do ucznia, który stał obok interaktywnego ekranu z przodu klasy. „Dzisiaj wszyscy przekonamy się, jak to jest dotykać dinozaura”. „Tak” – krzyczą studenci, wracając na swoje miejsca.
I zaczyna się typowy dzień w szkole dla dzieci, które mają szczęście uczestniczyć w zajęciach wyposażonych w interaktywny ekran dotykowy. Nauka XXI wieku na nowo zdefiniowała najważniejszy aspekt edukacji w klasie – zaangażowanie. Innymi słowy, różnica między sukcesem a porażką.
Nauczanie jest tak skuteczne, jak środki, za pomocą których jest prowadzone. Przebywanie na końcu nieinspirowanego wykładu może czasem pomóc stworzyć barierę między głosem nauczyciela a uchem studenta. Lekcja lekcji z umiejętnością dosłownego odczuwania przedmiotu może zmienić życie.
Według badania przeprowadzonego przez stowarzyszenie branżowe CompTIA IT, zdecydowana większość uczniów uczestniczących w drugiej klasie wykazała większą zdolność do zapamiętywania szczegółów swoich lekcji, gdy są prezentowane w związku z technologią. Wyniki pokazują, że uczniowie bardziej intensywnie łączą się z nauczaniem i uczą się skuteczniej, gdy bodźce wzrokowe i dotykowe (za pośrednictwem technologii) idą w parze z nauczaniem opartym na nauczycielach.
„Nazywa się to Tyrannosaurus Rex, znany również jako T-Rex”, nauczycielka instruuje klasę, gdy celowo idzie kilka stóp od interaktywnego ekranu. „Zobaczmy, jak idą”, kontynuuje, kładąc palec na udzie dinozaura. Dzieci powoli gromadzą się wokół ekranu i są zafascynowane zwierzęciem bezpośrednio przed nimi.
Z kolei uczniowie dotykają obszaru, do którego odnosi się nauczyciel. Przy odrobinie wysiłku zaczynają poruszać nogą, uzyskując niespotykany wgląd w jedno z najbardziej fascynujących zwierząt i form życia, jakie kiedykolwiek istniały na Ziemi. Bez wykładu, bez ilustracji w książce, bez prezentacji slajdów nie można odtworzyć tego rodzaju surowego, prawdziwego zdziwienia, które wynika z uczenia się przez pryzmat technologii interaktywnej.
Wykazano również, że stymulacja umysłowa w wieku czterech lat ma znaczący wpływ na długoterminowy rozwój mózgu, szczególnie w obszarach wpływających na mowę i funkcje poznawcze. Dwudziestoletnie badanie z dzieciństwa wykazało związek między bodźcami środowiskowymi a „normalnymi doświadczeniami życiowymi” i ich wpływem na tworzenie pozytywnego wzrostu mózgu na wczesnym etapie dorosłości.
Nauczyciele mogą uczyć samodzielnie, technologia może sami pobierać informacje, ale razem tworzą środowisko edukacyjne, które nie ma sobie równych, aby inspirować i motywować uczniów do pozytywnych, niezapomnianych i edukacyjnych doświadczeń edukacyjnych. Nauczyciele udzielają wskazówek i ludzkiego dotyku; Technologia zapewnia mechanizm uczenia się, co, jak i dlaczego na dany temat poprzez interaktywny kontakt.
Widzenie i dotykanie to wiara, a wiara otwiera drzwi do nauki. Gdy dziecko zacznie myśleć o własnej filozofii rozwoju – wierząc, że może stać się mądrzejsze – potrzebny jest czas i wysiłek, aby zrobić coś lepszego. W jej psychice rozumie się, że wysiłek ją wzmocni.
Trwają badania nad potencjałem edukacyjnym uczniów w każdym wieku i niezależnie od okoliczności, ze szczególnym uwzględnieniem pozytywnych efektów technologii i interakcji w klasie. Powszechnie przyjmuje się, że w środowisku edukacyjnym XXI wieku czynniki stymulujące, angażujące i ukierunkowane na wzrost wyznaczają protokoły interaktywnego uczenia się.
Upewnij się, że nauczyciele są w stanie uczyć swoich uczniów & # 39; Ciekawość z tą samą fascynacją, jakiej doświadczają uczniowie podczas dotykania swoich lekcji, jest podstawą, na której zbudowane zostaną obecne i przyszłe programy nauczania.
[ff id=”6″]