Przegląd rynku
Przemysł tekstylny i odzieżowy wnosi znaczący wkład w turecką gospodarkę. Przemysł ten od lat znany jest jako lokomotywa tureckiej gospodarki. Turecki eksport tekstyliów i odzieży ostatnio wzrósł po spadku w styczniu i po wyeliminowaniu kwot UE i USA.
Wysiłki industrializacji z lat 60. i 70. zrodziły nowoczesny przemysł tekstylny w Turcji. Na początku oddział ten działał jako mały warsztat. Sektor ten jednak szybko się rozwinął i zaczął eksportować w latach siedemdziesiątych. Dziś Turcja jest jednym z najważniejszych producentów i eksporterów tekstyliów i odzieży na świecie.
Tureccy producenci tekstyliów i odzieży przenieśli swoją produkcję do Europy Wschodniej i Azji Środkowej. Tureckie firmy tekstylne i odzieżowe napotkały znaczne trudności w ciągu ostatnich trzech lat po znacznych sukcesach w latach 80. i pierwszej połowie lat 90.
Chiński eksport tekstyliów zakończył się po dziesięcioletnim limicie kwotowym 1 stycznia 2005 r., A Światowa Organizacja Handlu uważa, że azjatycki gigant może wyprodukować ponad połowę światowych tkanin w ciągu trzech lat, w porównaniu z 17% w 2003 r.
Zniesienie systemu kwotowego wywołało obawy na całym świecie, że miejsca pracy mogą zostać utracone, w tym w Turcji, której własny eksport tekstyliów i odzieży wynosi około 20 miliardów dolarów rocznie.
Dlatego konieczne jest zrozumienie tureckiego sektora tekstylnego i odzieżowego, jego słabości i siły na rynku światowym.
Aktualny scenariusz dotyczący tekstyliów i odzieży w Turcji
Sektor tekstylny i odzieżowy był podstawą tureckiej gospodarki i odegrał ważną rolę w procesie uprzemysłowienia i orientacji rynkowej gospodarki w ciągu ostatnich dwóch dekad. W latach 80. był to wiodący światowy przemysł, a dochody z eksportu z tego sektora walut twardych znacząco przyczyniły się do ogólnej gospodarki. Sektor tekstylny w dalszym ciągu przyczyniał się znacząco do rozwoju tureckiej gospodarki. Przy średnim rocznym wzroście wynoszącym 12,2% był to jeden z najszybciej rozwijających się sektorów w latach 90., podczas gdy gospodarka turecka odnotowała średni wzrost o 5,2% rocznie. Łączne inwestycje w tym sektorze przekroczyły 150 miliardów USD, z czego ponad 50 miliardów USD zostało zainwestowanych w ciągu ostatnich 5–10 lat.
Przemysł tekstylny rozpoczął się w małych warsztatach w latach 60. XX wieku i szybko rozwinął i przekształcił Turcję w światowego konkurenta.
Całkowita liczba firm zdominowanych przez sektor prywatny w tym sektorze wynosi około 44 000, z czego 25% to aktywni eksporterzy (95%). Przemysł odzieżowy składa się w 80% z małych i średnich firm, a intensywna technologia produkcji tekstyliów prowadzona jest przez duże firmy. Obecnie około 20% z 500 największych tureckich firm prowadzi działalność w sektorze tekstylnym i odzieżowym.
Niskie koszty pracy, wykwalifikowana siła robocza i stosunkowo tanie surowce odegrały ważną rolę w znaczącym wzroście sektora. a także zliberalizowane środowisko gospodarcze i polityka zorientowana na eksport w ciągu ostatnich dwóch dekad.
Wartość produkcji tego sektora wynosi ponad 20 miliardów dolarów. Zatrudnienie w tym sektorze szacuje się na około 4 miliony osób (2,5 miliona bezpośrednio i kolejne 1,5 miliona pośrednio przez podsektory). Oficjalne statystyki pokazują również, że około 500 000 osób jest zatrudnionych w branży z powodu niezarejestrowanych pracowników.
Sektor odzieżowy eksportuje około 60% swojej produkcji. Wykorzystanie mocy produkcyjnych wynosi około 75%, szczególnie dla producentów eksportujących.
Turcja jest również jednym z dziesięciu wiodących na świecie producentów wełnianych ręczników, dywanów, włókien syntetycznych i włókien, a także włókien poliestrowych i poliamidowych. Podczas gdy trzeci co do wielkości producent poliestru w Europie jest spółką joint venture turecko-amerykańską, turecka produkcja tworzyw sztucznych stanowi 15% zdolności produkcyjnych w Europie Zachodniej.
Wkład gospodarczy
Przemysł tekstylny i odzieżowy wnosi znaczący wkład w turecką gospodarkę. Na przykład przemysł tekstylny i odzieżowy:
, 10% PNB
, 40% w produkcji przemysłowej
, 30% pracowników w produkcji
, Zarób 35% eksportu
Sektor tekstylny i odzieżowy wnosi ponad 20 miliardów dolarów do produktu narodowego brutto. Branża jest szczególnie ważna dla dochodów z eksportu. ich udział w całkowitym eksporcie kraju wahał się od 33 do 39% od 1990 r.
Najważniejszym rynkiem eksportowym dla tureckich tekstyliów i odzieży są kraje UE, które odpowiadają za około 65% całkowitego eksportu tekstyliów i odzieży. Turcja zajmuje drugie miejsce pod względem importu odzieży i tekstyliów do UE z udziałem odpowiednio 8,2% i 4,8% w całkowitym imporcie tekstyliów i odzieży w UE od 2003 r.
scenariusz eksport
Eksport tekstyliów i odzieży wzrósł średnio o 14,6% rocznie w latach 1980-2003. Zwłaszcza do drugiej połowy lat 90. eksport sektora wzrastał szybciej niż całkowity i globalny eksport tekstyliów i odzieży w Turcji. W 2003 r. Eksport sektora wyniósł 15,1 mld USD, co stanowi 32,6% całkowitego eksportu. Eksport wzrósł do 23% w 2003 r., Mierzony wartością do 2002 r. Rosnący udział odzieży w eksporcie od 1986 r. Pokazuje wysiłki na rzecz zwiększenia wartości dodanej produktów.
Po UE Stany Zjednoczone są dużym i nadchodzącym rynkiem. Turcja jest 19. dostawcą odzieży i 9. dostawcą tekstyliów w Stanach Zjednoczonych, odpowiednio 1,9% i 2,9%. Oprócz UE i USA nowe rynki to kraje Afryki Północnej, Tunezja, Egipt i Algieria; Kraje Bliskiego Wschodu, a mianowicie Syria, Izrael i Arabia Saudyjska; Kraje Europy Wschodniej, a mianowicie Rumunia, Bułgaria, Polska i Węgry; i kraje WNP. Branża napotyka jedynie kwoty w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Do czasu kryzysu finansowego w sierpniu 1998 r. Federacja Rosyjska była również dużym rynkiem dla tureckiego przemysłu tekstylnego i odzieżowego. W 1997 r. Był to trzeci co do wielkości rynek odzieży i dziewiąty rynek tekstyliów. Rosja nadal jest obiecującym rynkiem dla przemysłu tekstylnego i odzieżowego, a dzięki dużemu potencjałowi konsumpcyjnemu stanie się to widoczne w kolejnych latach, zwłaszcza po osiągnięciu lepszej integracji z gospodarką światową i perspektywach przystąpienia do WTO.
Rynek bawełny
Turcja jest bardzo ważnym krajem bawełny, co jest zaletą dla przemysłu odzieżowego. Turcja jest tradycyjnym producentem bawełny i wykorzystuje tę przewagę w sektorze tekstylnym i odzieżowym. Przy średniej produkcji od 800 000 do 900 000 ton rocznie Turcja zajmuje pierwsze miejsce w Europie i szóste miejsce w światowej produkcji bawełny
Roku. Ponadto oczekuje się, że do końca 2005 r. Podwojenie produkcji bawełny w ramach projektu nawadniania w ramach Południowo-Wschodniego Projektu Anatolijskiego (GAP), najbardziej kompleksowego programu rozwoju Turcji.
W sezonie 2003/04 Turcja wyprodukowała 893 000 ton bawełny. Około 30% produkcji bawełny składa się z wysokiej jakości bawełny o długich odcinkach, reszta jest średniej jakości. Przemysł bawełniany oferuje przewagę konkurencyjną przemysłowi tekstylnemu, który wykorzystuje bawełnę jako niezbędny surowiec.
Cotton Market Trends
Główne miejsca docelowe eksportu przędzy bawełnianej to Włochy, Portugalia, Grecja i Belgia, a dla tkanin bawełnianych Wielka Brytania, Włochy, USA i Belgia. Podczas gdy Turcja była wcześniej eksporterem netto bawełny, bilans handlowy odwrócił się w 1992 r. I od tego czasu Turcja jest importerem netto bawełny, ponieważ popyt krajowy stale przekracza dostępne zapasy. Oprócz bawełny Turcja ma dobrą reputację w produkcji włókien syntetycznych, wełny i moheru. Turcja zajmuje dziewiąte miejsce pod względem włókien syntetycznych, ósme pod względem wełny i trzecie pod względem produkcji moheru na świecie.
Tekstylia Przemysł
Oprócz tureckiego przemysłu tekstylnego, turecki domowy przemysł tekstylny również odnotował wzrost produkcji i eksportu. W ostatnich latach produkcja tekstyliów domowych stale rośnie ze względu na zwiększone zapotrzebowanie na tekstylia domowe w kraju i za granicą. Turecki domowy przemysł tekstylny odnotował wzrost produkcji i eksportu w ostatnich latach. Prawie wszystkie rodzaje tekstyliów domowych są wytwarzane w Turcji. Można je wymienić w kolejności ich wartości eksportowych w następujący sposób: bielizna pościelowa, kołdry, bielizna stołowa, ręczniki, szlafroki, woale, zasłony, koronki, rolety wewnętrzne, zasłony lub lambrekiny łóżkowe, koce, poduszki, poduszki, kołdry, kołdry puchowe.
W branży tekstyliów domowych oprócz dużych firm istnieje wiele małych i średnich firm, które są rozproszone po całym kraju. Jako część przemysłu tekstylnego, domowy sektor tekstylny stanowi 3,2% całkowitego eksportu Turcji i był ważnym podsektorem dla tureckiej gospodarki. Kraje europejskie są najważniejszymi rynkami dla eksportu tureckich tekstyliów domowych. Niemcy, Wielka Brytania, Francja, USA, Holandia i Federacja Rosyjska są obecnie najważniejszymi rynkami dla tureckiego eksportu tekstyliów domowych. Coraz większe znaczenie zyskują nowe rynki, takie jak Polska, Węgry, Rumunia i kraje WNP.
Inwestycje zagraniczne w sektorze
Produkty tureckiego sektora tekstylnego i odzieżowego cieszą się dobrą opinią na rynkach zagranicznych dzięki dostępności wysokiej jakości bawełny w Turcji, powszechnemu stosowaniu CAD (Computer Aided Design) i CAM (Computer Aided Manufacturing), a także wzrostowi produkcji wykwalifikowanego personelu ,
wniosek
Branża zdaje sobie sprawę z tendencji na rynkach międzynarodowych do zwiększania popytu na zdrowsze i bardziej przyjazne dla środowiska produkty i stara się dostosować do tych zmian poprzez przepisy prawne i techniczne.
Niemniej jednak trudno jest utrzymać swoją pozycję konkurencyjną na rynku światowym z uczestnikami rynków wschodzących. Dlatego producenci przenieśli swoją działalność na produkty o wartości dodanej i tworzenie marek. Obecnie 30% tureckich producentów ma własne projekty i marki na rynkach międzynarodowych.
Jak pokazują ostatnie badania, kraje uprzemysłowione będą miały mniejszy udział w światowej produkcji tekstyliów, podczas gdy kraje rozwijające się zwiększą swoje zdolności produkcyjne, aby sprostać rosnącym wymaganiom. Szacuje się również, że kraje rozwijające się zwiększą swoją samowystarczalność w produkcji tekstyliów do 2005 r. Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych wzrost zużycia tekstyliów o 200% zmniejszy się o 32% w zakresie samowystarczalności do 2005 r.
Dzięki możliwości dostosowania się do europejskich norm i przepisów dotyczących środowiska, zdrowia, jakości i bezpieczeństwa Turcja dąży do wytwarzania coraz większej liczby produktów o wartości dodanej w epoce, w której turecki przemysł tekstylny będzie znany ze swojej jakości i będzie produktem chwalcie znak wykonany w Turcji.
[ff id=”4″]